DANKBAAR
Wees dankbaar voor
De kleine dingen
Elke dag
Die je nog leeft
Des morgens
Als de vogels zingen
In de avond
Als het donker kleeft
Want we zijn hier
Maar op doorreis
De een kort
De ander lang
Want niemand
Kent het uur van de zeis
Dus leef voluit
Wees nimmer bang
Ga niet gebukt
Onder zorgen
Het helpt niet
Blijf opgewekt
Heden is
Vandaag en niet morgen
Het hier en nu
Is zojuist verstrekt
De boodschap die
Ik mee wil geven
Pluk de dag
En pieker niet
Sta vrolijk
In dit aardse leven
Er bestaat
Al genoeg verdriet
ASTRID van PIETERSON
VERJAARDAG
Jarig zijn
Was vroeger fijn
Je stoel versierd
Met moeder naar Jamin
Trakteren
De klassen rond
In de cake had niemand zin
Je klasgenootjes met een zoete mond
Jarig zijn
Was nog steeds fijn
Tienerjaren
Samen met vriendinnen
Klein feestje
Met z’n allen
Het leven moest beginnen
Niets leek het te vergallen
Jarig zijn
Deed nog geen pijn
Tijdens het werk
Smikkelden we gebak
De pauze
Gelegenheid
Alles ging op het gemak
Tijd van eindeloze onbezorgdheid
Jarig zijn
Doet nu zo’n pijn
Lieve leegte
Ouders overleden
Gedachten
Slechts gebleven
De jaren zijn vergleden
Ik ben dankbaar nog te mogen leven!!!!!
ASTRID van PIETERSON
Vandaag 1 Juli 2019 ben ik 62 jaar geworden!!!!
Een dag van reflectie!
LACHEN
Laten we maar lachen
Al hebben we verdriet
We drogen onze tranen
Op een moment dat niemand ziet
We rechten onze ruggen
En ploegen moedig voort
Geen olifant maar muggen
Is het devies dat bij ons hoort
In moeilijke momenten
Na elke tegenslag
Grijnzen we om de krenten
In de pap van iedere dag
De kunst van overleven
Wordt door ’t perspectief bepaald
Al lach je maar heel even
Dan is het verdriet weer achterhaald
ASTRID van PIETERSON
Dit gedicht draag ik op aan alle moeders met hun kinderen die door omstandigheden, in de armoede terecht zijn gekomen. En ook aan de ouderen en chronisch zieken die door kille bezuinigingsmaatregelen door de a-sociale RUTTE kabinetten van hun welzijn werden beroofd!!!!
HACHELIJKE HITTE
Mocht de temperatuur
Gaan stijgen
Neem uzelf dan in acht
En wees extra voorzichtig
Als men een hittegolf verwacht
Houd je maar flink gedeisd
Boodschappen
Halen in de morgen
Middagdutje als het kan
Leef relaxed en zonder zorgen
Wanneer je werken moet
Rustig aan
Drink voldoende water
Met enige regelmaat
Blijf je fitter en kordater
Ramen en deuren dicht
Het hoofd koel
Zonwering voor de ruiten
Met de voeten in de teil
Wat is het snikheet daarbuiten!
ASTRID van PIETERSON
IN DE TOREN
Met RUTTE in de toren
Is Nederland verloren
Hij lacht en liegt en draait
Het volk wordt genaaid
Gedraagt zich niet als vader
Maar wel als LANDVERRADER
Hi,ha, helaas is het waar
Ik stond er bij en ik keek er naar
Alles is afgebroken
Ontbinding wordt geroken
Want de rechtsstaat stinkt
De waarheid is verminkt
Nederlander mag als dank
Jankend naar de voedselbank
Hi,ha, helaas is het waar
Ik stond er bij en ik keek er naar
Word je ziek, dan heb je pech
Vrees dan voor je broodbeleg
Want ons aller UWV
Zegt bij ziekte keihard: NEE
De ene rechtzaak na de ander
Is het lot van menig Nederlander
Hi,ha, helaas is het waar
Ik stond er bij en ik keek er naar
Bij studie is de mening
Neem je maar een forse lening
Want is er geen eigen geld
Ben je op de pof een held
Maar na afloop, is het balen
Moet je alles terugbetalen
Hi,ha, helaas is het waar
Ik stond erbij en ik keek er naar
Bij sociale woningbouw
Staat men ook al in de kou
Van de wachtlijst zeer geschrokken
De vluchteling wordt voorgetrokken
Kruipt men wanhopig in zijn schulp
Voor Henk en Ingrid geen stulp
Hi, ha, helaas is het waar
Ik stond er bij en ik keek er naar
Wie mij uitmaakt voor racist
Heeft een belangrijk punt gemist
Wie de waarheid niet wil horen
Blijft maar in zijn ivoren toren
Mijn advies luidt: geef maar vlug
Dit land aan de burger terug
De politiek moet nog veel leren
RUTTE rest slechts PEK MET VEREN!!!!!!!
ASTRID van PIETERSON
GIRAF
In Blijdorp
Liep een giraf
Bekeek alles
Van bovenaf
En het beest
Dat heette
Kees
Hij had zowaar
Geen hoogtevrees
Telkens liep
Hij heen en weer
Bij mooi, maar ook
Bij lelijk weer
Leek zich nooit
Echt te vervelen
Wilde
Alleen maar
Buitenspelen
Eens op een dag
Tot mijn verdriet
Kwam de regen
Kees wist niet
Wat hij plotsklaps
Moest beginnen
En bleef
Van narigheid
Toen binnen
Nog eventjes
Heb ik gewacht
Misschien had Kees
Zich nog bedacht
Kwam hij alsnog
Naar buiten
Maar hij staarde
Machteloos, bedremmeld
Door de ruiten
ASTRID van PIETERSON
RUGZAK
Op een bepaalde
Leeftijd
Heeft iedereen
Een rugzak
Jij de jouwe
Ik de mijne
Jij een grote
Ik een kleine
Wij moeten er
Mee dealen
Beschadigd zijn
De zielen
Een kleine buts
Een flinke kras
Het wordt nooit meer
Zoals het was
Wat doen we met
Die ballast ?
Gooien we die
Overboord ?
Of slepen we
Tot op heden
Last en pijn van
Het verleden ?
Wordt niet tegen
Wil en dank
Slachtoffer maar
Stel een daad
Laat die rugzak
Toch eens los
Werp hem desnoods
Weg in ’t bos
Loop verder licht
Als een veer
Op het grillig
Levenspad
Innerlijke
Rust is je deel
Het is een feit
Je bent weer heel!
ASTRID van PIETERSON
SCHAAKSPEL
Het leven is
Een schaakspel
En blijf je niet aan zet
Dan verdwijnt
Plots de pret
Beste mensen opgelet
Houdt je stukken
Op het bord
Heel goed in de smiezen
Overzicht
Verliezen
Je krijgt het voor je kiezen
Denk zorgvuldig
Heel goed na
Beslis kalm en bedaard
De toren
Of het paard
Wordt de kool of geit gespaard?
In elk geval
Wees kordaat
Ga af op je gevoel
Twijfelaar
Mist zijn doel
En gaat languit op zijn smoel
Voorkom vooral
Ongewild
Een hopeloos schaakmat
Vermijdt het
Zwarte gat
Dan heeft het leven zin gehad
ASTRID van PIETERSON
